De mededeling op Facebook:
Ik zoek de Feddema's, kinderen van Ursula, lerares Duits en leerlingen in Noordhorn!
Een reactie, die ik kreeg was van:
Jan Wouter Oostenrijk:
NYNKE FEDDEMA
Deze tekening maakt ik, toen ze onze school bezocht!
Uit het eindexamen 1984
't Is weer voorbij die mavoperiode.
En waarom voel ik mij nu toch niet blij?
Nu ben je eindelijk af van dat gezode.........
En waarom voel ik mij nu toch niet blij?
Nu ben je eindelijk af van dat gezode.........
Eigenlijk kan ik er met mijn verstand niet bij.
Als ik denk aan al die dagen stijf zittend in een bank,
dan kan ik mezelf beklagen, je wordt er stijf van als een plank.
En dan nog al dat huiswerk, waar ik de helft niet van heb gedaan
Met in je achterhoofd dat eindeloos gezeik van die heren van de Haan.
Als ik denk aan al die dagen stijf zittend in een bank,
dan kan ik mezelf beklagen, je wordt er stijf van als een plank.
En dan nog al dat huiswerk, waar ik de helft niet van heb gedaan
Met in je achterhoofd dat eindeloos gezeik van die heren van de Haan.
 |
| FOLKERT JANS DE HAAN |
 |
| JAN THIJS JANS DE HAAN |
Toen Nynke op onze school verscheen
klopten er harten meer dan één.
In tegenstelling tot de eerste meiden was zij de kleinste niet.
Nee, Nynke was in de eerste klas reeds een wolk van een Griet.
De mare van haar schoonheid ging tot in Ulrum rond.
Haar zei dat weinig, zij hield veel meer van haar hond.
Vandaar dat zijn besloot de aandacht af te leiden.
Hoe kon zij met een simpele truc de mannenblik vermijden.
Vanaf die dag kamde zij, zoals u ziet.
Nooit meer en voor niemand haar haren niet.
Zo liet zij onder dagelijks ongekamde pruiken
haar schoonheid gestadig verder ontluiken.
Zij nam actief aan het schoolleven deel
Ook deze dame was eigenlijk niets te veel.
Ook deze dame was eigenlijk niets te veel.
Zo won zij met de cup op 't voetbaltoernooi
Ook het optreden op de ouderavond vond zij mooi.
Sportief en gracieus, een bikkelharde laatste vrouw.
In 't dagelijks leven een prinses, die graag wat dromen wou.
Rechtvaardig, met liefde voor mens en dier.
Zo was Nynke voor ons als leerling hier.
En bleef ook haar 't verdriet niet bespaard,
was haar toch die ervaring het groeien waard.
Ook het optreden op de ouderavond vond zij mooi.
Sportief en gracieus, een bikkelharde laatste vrouw.
In 't dagelijks leven een prinses, die graag wat dromen wou.
Rechtvaardig, met liefde voor mens en dier.
Zo was Nynke voor ons als leerling hier.
En bleef ook haar 't verdriet niet bespaard,
was haar toch die ervaring het groeien waard.
Nynke was niet de enig die ik tekende.
Haar moeder, die les gaf in het Duits, aanvankelijk in Ulrum, later in Noordhorn en daarna in Grijpskerk.
Desalniettemin was ze (zelfs op deze tekening) een knappe vrouw.
Ze speelde met Pop van der Velde voor ULRUM, waar ze gaf Duits, op de conferentie:
Uit het rijke leven van een conferentieganger
Korte Hemmen
Zo was daar Pop
met gnuivende kop.
De haren uit voorzorg naar voren gekamd,
wat heeft die man weer wat afgezwamd.
Vaak zag je hem bij Ursula aan de hand.
In haar buurt was hij overal tegen bestand.
Ook die drie stoelen van Ursula gezien en de ruimte die zij schiep?
Zag u ook dat mannetje kien
dat tegen haar schouder sliep?
Zij vertroetelde dat Ulrummannetje met Wiebertjes
maar kreeg van de videoles de kriebeltjes.
Net als dat mannetje was die beneden de maat.
Zij sprak: Ik weet niet waar zo’n les op slaat”.
En fluisterde: “Kom Pop,
Wij sodemietere op.
Ons naamkaartje zagen zij toch niet zitten.
We gaan naar huis om lekker te pitten.
Ik heb een spijker in mijn hoofd.,
En er was mij een verrijking beloofd”.
Uit de revue nummer 2 in Noordhorn
(Wijs: Knaapje zag een roosje staan)
Ursla sah ein schülchen stehn,
midden in der Weide
dachte sie das ist ja schön
rasch ist sie dahin gegehen
um dort Deutsch zu geben.
Ursla, Ursla, Urslala
mitten in der weide
midden in der Weide
dachte sie das ist ja schön
rasch ist sie dahin gegehen
um dort Deutsch zu geben.
Ursla, Ursla, Urslala
mitten in der weide
Ursla sah das schülchen stehen
mitten in der weide.
Jeder woche geht sie hin
und steckt dort mittendrin
und gibt denn ihr Deutsch.
Ursla, Ursla, Urslala mitten in der weide
mitten in der weide.
Jeder woche geht sie hin
und steckt dort mittendrin
und gibt denn ihr Deutsch.
Ursla, Ursla, Urslala mitten in der weide
Ursla ist sehr kordaat
mitten in der weide
Krank, schwach, übel ist sie nicht
sondern ein herzenbinder
für uns dumme Kinder.
Ursla, Ursla, Urulala
mitten in der weide
mitten in der weide
Krank, schwach, übel ist sie nicht
sondern ein herzenbinder
für uns dumme Kinder.
Ursla, Ursla, Urulala
mitten in der weide
Sie ist hier auch noch pas
Sie gubt Deutsch an klas vier
und das geht ohne unser gemier.
Sie weisz davon eim ganzes haufen
und halt uns Kinder af den Laufen.
Sie kletscht ein Deutsch,
mensch, mensch,
das ist ja jeder Wunsch
Zie gibt das auch dort boven.
Man kann sie nie ein Koolchen stoven.
Die Ulrumi die weissen es genau.
Sie ist keine bla- bla Frau.
Sie färt auf einem alten Rad,
kommt auf uns mit grossen Fahrt.
Sie hat auch einer grosen Wagen
und kommt auch damit mal heranjagen.
Sie färt die Kinder zum Examen
und gut, das können wir beahmen
Over Ursula gebruikten we dezelfde tekst als in de revue 2 van Noordhorn
Borreltime in Noordhorn
URSULA zit naast BEA MEIJER
Dat werd de zoon HERO.
Hij werd de derde!...en voorlopig de laatste.
Toch kwam er nog een Feddema...dat was Karin.
Zij werd vergezeld met Karin Engels en de dames begonnen in de vierde klas.
Mischien was dat een reden, dat ik haar niet tekende.
Gezien het feit, dat het wel de moeite was om haar te tekenen, kan er een vierde komen.
De SCHOOLKRANT
DOOR DIK EN DUN
Reacties
Een reactie posten